Хуснутдинова Сарфия Мухутдиновна родилась 7 февраля 1928 году в деревне Старые Кармит Аксубайского района ТАССР, проживает в селе Фомкино ул. Дружба д. 48 Нурлатского района. Сарфия әби до 10 лет жила в своей деревне, проучилась 2 класса в школе. Летом 1938 года отец решил переехать в другую местность, они все семьей переезжают в Карелию. Мама с отцом устроились на работу, им дали жилье, она со своими сестрами училась в школе. 1941 году отца проводили на войну. Отец, уходя на войну, велел матери вернуться в родные места. Мать с детьми вышли на дорогу домой. Но путь был длинным, пароход на котором они плыли, немцы обстреляли, их высадели в Ленинградской области. Дорога длилась 4 месяца, только в ноябре они приехали в родную деревню.Но вскоре не стало матери, а двух сестер и новорожденного брата отправили в детские дома. Отец не вернулся с войны. Она осталась одна, работала как все дети в поле и на ферме. После войны пошла учиться в Чистопольский аграрный техникум на агронома. После учебы ее направили работать в Нурлатский район агрономом, ей дали 13 колхозов. За заслуги в 1949 году ее отправили на сьезд передовиков ВДНХ в Москву. Сарфия әби вышла замуж за парня из села Фомкино. Вместе с мужем Рахимабый, тоже агрономом, вырастили восьмерых детей. Сейчас Сарфияәби проживает в село Фомкино в заботе и внимании своих дочерей и сыновей. Приезжают в гости 18 внуков и 6 правнуков. Начальник отдела социальной защиты и директор КЦСОН "Гармония" поздравили Сурфию Мухутдиновну с знаменательной датой, пожелав крепкого здоровья, поддержки, внимания близких и всего самого наилучшего.
Хөснетдинова Сарфия Мөхетдин кызы 1928 елның 7 февралендә ТАССРның Аксубай районы Иске Кармәт авылында дөньяга килгән. Нурлат районының Фома авылында Дружба урамы 48нче йортта яши. Сарфия әби 10 яшькә кадәр үз авылында яши, мәктәптә 2 сыйныф белем ала. 1938 елның җәендә әти-әниләре башка җиргә күченеп китәргә уйлый, алар гаиләләре белән Карелиягә күченәләр. Әни белән әтисе эшкә урнашалар, аларга торак бирәләр, кечкенә кызчык апалары белән мәктәптә укый. 1941 елны әтиләрен сугышка алалар. Ул сугышка киткәндә, хатынына туган якларына кайтырга кушып калдыра. Әниләре белән балалар өйгә кайтыр юлга чыгалар. Әмма юл бик озын булган, алар пароходта йөзгән, немецлар һөҗүменә эләккәннәр, аларны Ленинград өлкәсендә төшергәннәр. Юл 4 ай дәвам итте, ноябрь аенда гына алар туган авылларына кайтып җитәләр.Әмма тиздән әниләре вафат була, ә ике апасын һәм яңа туган энеләрен балалар йортларына җибәрәләр. Әтиләре сугыштан әйләнеп кайтмаган. Ул бер ялгызы калган, барлык балалар кебек үк кырда һәм фермада эшләгән. Сугыштан соң Чистай аграр техникумына агрономга укырга кергән. Укуын тәмамлагач, аны Нурлат районына агроном булып эшкә билгелиләр, аңа 13 колхоз бирәләр. 1949 елда казанышлары өчен аны ВДНХ алдынгылары сьездына Мәскәүгә җибәрәләр. Сарфия әби Фома авылы егетенә кияүгә чыккан. Тормыш иптәше Рәхим абый да – агроном, аның белән бергәләп сигез бала үстерәләр. Хәзер Сарфия әби Фома авылында кызлары һәм улларының кайгырту һәм игътибарын тоеп гомер итә. Кунакка 18 оныгы һәм 6 оныкчыгы килә. социаль яклау бүлеге җитәкчесе һәм "Гармония" халыкка социаль хезмәт күрсәтү комплекслы үзәге директоры да Сарфия Мөхетдиновнаны истәлекле гомер бәйрәме белән котладылар.
  
|
